MEDIAmatics.gr

παρατηρητήριο παιδικών θεαμάτων και ακουσμάτων

ΚΙΝΟΥΜΕΝΑ ΣΧΕΔΙΑ

Η κρυφή βία των καρτούν: Τα κινούμενα σχέδια είναι πιο βίαια από τις ταινίες για μεγάλους – γράφει η Μάρω Βακαλοπούλου

Ήδη από το 2014 σε άρθρο της Μάρως Βακαλοπούλου στην Εφημερίδα «Τα νέα», η συγγραφέας μας γράφει:

 

Τα κινούμενα σχέδια για παιδιά είναι πιο βίαια από τις ταινίες για μεγάλους; Κι όμως.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα νέας έρευνας, η οποία δημοσιεύθηκε στη βρετανική Επιθεώρηση «British Medical Journal», οι πρωταγωνιστές των κινουμένων σχεδίων έχουν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από ό,τι οι πρωταγωνιστές των ταινιών για μεγάλους.

Ακόμη πιο σημαντικό ωστόσο, επισημαίνουν οι ερευνητές, είναι ότι οι πρωταγωνιστές των παιδικών φιλμ έχουν 2,5 φορές περισσότερες πιθανότητες να σκοτωθούν. Ή όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται στην έρευνα, ο βίαιος θάνατος ενός κεντρικού προσώπου εμφανίζεται στα δύο τρία των παιδικών ταινιών, κάτι που συμβαίνει στις μισές ταινίες για μεγάλους.

«Αντί να είναι πιο ήπιες από τις ταινίες τρόμου και τα δράματα, τα κινούμενα σχέδια για παιδιά είναι τελικά εστία φονικών και ταραχών», υποστηρίζουν οι ερευνητές Ιαν Κόλμαν και Τζέιμς Κιρκμπρίντε.

Στο πλαίσιο της έρευνας, οι επιστήμονες επανεξέτασαν τα πιο επιτυχημένα κινούμενα σχέδια: από την ταινία η «Η Χιονάτη και οι επτά νάνοι» του 1937 έως τη «Βασίλισσα του χιονιού», το 2013.

Στη συνέχεια συνέκριναν τους θανάτους πρωταγωνιστών σε αυτές τις ταινίες με το περιεχόμενο δύο ταινιών για μεγάλους, οι οποίες είχαν φθάσει στην κορυφή του box office τις ίδιες χρονιές – εξαιρουμένων των ταινιών δράσης ή περιπέτειας που απευθύνονταν σε παιδιά. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι στα κινούμενα σχέδια οι γονείς των πρωταγωνιστών είχαν πέντε φορές περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν.

Το φάσμα των θανάτων είναι αρκετά μεγάλο: από σφαίρες στον «Μπάμπι, το ελαφάκι», στην «Ποκαχόντας» και τον «Πίτερ Παν», από αιχμηρό αντικείμενο στη «Μικρή Γοργόνα» και την «Ωραία Κοιμωμένη», από επίθεση ζώων στο «Ψάχνοντας τον Νέμο» και τον «Ταρζάν».

Οι ταινίες με αυτοκίνητα και παιχνίδια δεν συμπεριελήφθησαν στην έρευνα, καθώς δεν ήταν δυνατό να προσδιοριστεί εάν η έννοια του θανάτου μπορεί να «προσαρμοστεί» σε αυτούς τους πρωταγωνιστές.

Ασαφές παραμένει επίσης εάν τα επίπεδα της βίας έχουν αυξηθεί από τη «Σταχτοπούτα» του 1937, όπου η κακιά βασίλισσα πεθαίνει πέφτοντας από βράχο έπειτα από την καταδίωξη των εξαγριωμένων νάνων…

Αναζητώντας τη σχετική μελέτη προέκυψε αυτό: https://www.bmj.com/content/349/bmj.g7184

 

Αν θέλετε να δείτε το πρωτότυπο άρθρο επιλέξτε εδώ: https://www.tanea.gr/2014/12/17/world/i-kryfi-bia-twn-kartoyn-ta-kinoymena-sxedia-einai-pio-biaia-apo-tis-tainies-gia-megaloys/

LEAVE A RESPONSE

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *